Een nachtje

Kunstacademie meisjes van 19 zaten op mijn kamer. De ene Joods en mooi in al haar zwartharige, donkeroogige pracht. De ander een groppelknoet, met een dijk van een lichaam. Een vlezig lichaam om van te watertanden. Ik en een makker hadden ze zo ver gekregen dat ze meekwamen naar ons huis, maar toen we daar aankwamen vluchtte de makker naar zijn eigen kamer, waarschijnlijk om af te trekken.

Ik zat dus alleen met de meisjes op mijn kamer. Ze dronken mijn wijn en waren dom, oh zo dom. "Eigenlijk is het enige in je leven waar je echt controle over hebt, de keuze tussen doorleven of zelfmoordplegen", zei de knoet met het lichaam. "Ja, nu je het zegt", antwoordde ik met een glimlachje. "Als domheid een ziekte blijkt te zijn, klaag ik je aan voor roekeloze besmetting", dacht ik. De jood lachte wezenloos haar paarse wijntandjes bloot en begon toen een licht filosofische discussie over de vraag wat echt is. Mijn pik verschrompelde.

De uren verstreken, de wijn raakte op en mijn kansen om de knoet, met wie ik een klik had, voor de nacht om was de mijne te maken slonken naar nul. Neuken zat er lekker niet in, omdat ik er niet lekker in zat. Toen de grieten aanstalten maakten om te gaan, kwam de makker aangestiefeld in ochtendjas en badslippers. Hij kon niet slapen. "Hoe gaat het hier?", vroeg hij. De knoet zei dronken tegen de makker dat hij zich erbuiten moest houden. "Waar buiten?", vroeg hij moe. Hij kreeg geen antwoord. Later hoorde ik van hem dat hij al de hele nacht wakker lag, te piekeren over onder andere de zin "Hee fokking bakker, ik ben Djiggy Dje" en de toestand waarin de wereld zich bevindt.

De studentes liepen de trap af naar de voordeur, en ik vergezelde ze. Je weet nooit wat er nog uit te slepen valt; een telefoonnummertje, kusje of een pijpbeurtje. "Blijven proberen, jong", zei mijn vader altijd.

De makker bleef boven, en zat in mijn venster, beentjes buiten boord bungelend en loensend naar beneden te kijken. Van boven hoorde ik hem wanhopig de beste vriendinnentest proberen ("Een test! Een test! Gebruiken jullie dezelfde shampoo? Ha, het antwoord maakt niet uit, want jullie keken elkaar aan voordat jullie iets zeiden!")De jood keek met enige interesse naar boven, maar mijn doelwit, de knoet, wendde zich van hem af en praatte met mij verder. "Heb je nog een wijsheid voor me? Je bent al de hele avond zo wijs.", zei de knoet. Ik wist zo gauw niets te antwoorden dan "Nou nee, ik weet niet" (de godverse inspiratie was ver te zoeken), maar de makker wist wel iets. Hij bulderde met gebalde vuist en diepe stem: "HOERRRRRR." De jood en de knoet keken geschokt naar boven en ik gooide snel de deur dicht, gierend van het lachen.